Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus) : Η Πτώση

[Νικόλας Δε Κιντ]

Τίτλος: Η Πτώση
Πρωτότυπος τίτλος: La Chute
Συγγραφέας: Albert Camus
Μετάφραση: Καρακίτσου - Ντουζέ Νίκη
Εκδόσεις: Καστανιώτης
Χρονολογία έκδοσης: 2010
Πρώτη έκδοση: 1956
Αριθμός σελίδων: 98



Ξεκινώντας την παρουσίαση αυτού του βιβλίου να πω πως το συγκεκριμένο βιβλίο είναι κατ’ εμέ ένα δια βίου ανάγνωσμα που κάθε άνθρωπος οφείλει να το διαβάσει μια τουλάχιστο φορά στην ζωή…

Η υπόθεση του βιβλίου δεν παρουσιάζει κάτι ιδιαίτερο. Ο βασικός χαρακτήρας είναι ο δικηγόρος Ζαν-Μπατιστ Κλαμάνς, ο οποίος ζει κάπου στο Άμστερνταμ , είναι ευγενικός διακριτικός και όταν μιλάει για την προσωπική του ζωή γίνεται λιγάκι φλύαρος. Ουσιαστικά μέσω του μονόλογου του περιγράφει την άνοδο και την πτώση που έχει βιώσει στην ζωή του.

Ο συγγραφέας μιλάει σε πρώτο πρόσωπο, αλλά ουσιαστικά μιλάει στον αναγνώστη, του φωνάζει, του ψιθυρίζει και του λέει αλήθειες που πολλές φορές δεν αντέχει καν να τις ακούσει. Ο Καμύ αναπτύσσει τις απόψεις του μέσω δοκιμιακού ύφους και μας δίνει την αλήθεια που κατέχει μέσα από την εξομολόγηση ενός απλού και καθημερινού ανθρώπου…

Η αφήγηση είναι ένας χείμαρρος αναμνήσεων όμως ο συγγραφέας με μαεστρία κρατάει τον αφηγηματικό ιστό μέσω της ευγλωττίας του δικηγόρου Κλαμάνς, ο οποίος μπορεί να γοητεύει αλλά και να συναρπάζει τους συνομιλητές του (ίσως καλύτερα ακροατές…). Οι αποκαλύψεις για τον παρελθόν του χαρακτήρα ξεκινάν δειλά δειλά και μετατρέπονται σε χιονοστιβάδα που μπορεί να μας παρασύρει και να μας ισοπεδώσει.
Η «Πτώση» λοιπόν είναι ένα βιβλίο αμείλικτο. Γεμάτο αιχμηρά «ξυράφια» και κοφτερές γωνίες που ματώνουν αναγνωστικά το κοινό πάνω σε θέματα όπως η θρησκεία, η ματαιοδοξία, η φιλία και πάει λέγοντας. Μας δείχνει τι πραγματικά είμαστε και πως ότι πραγματικά αντιπαθούμε και στηλιτεύουμε είναι το φθαρμένο είδωλο του ίδιου μας του εαυτού…

Ο Καμύ επιμένει στον στοχασμό του πάνω στον άνθρωπο. Προσπαθεί να αποδομήσει τον άνθρωπο που έχουν συναρμολογήσει οι πολιτισμένες κοινωνίες, τα θρησκευτικά δόγματα και οι ψεύτικες «δημοκρατικές» ελευθερίες. Χτυπάει από παντού. Βάναυσα. Αλύπητα. Βλέπει τον άνθρωπο από όλες τις οπτικές γωνίες και στο τέλος μας κάνει μάρτυρες των εξομολογήσεων του και της λύτρωσης που δεν έρχεται…

Θα βρούμε μέσα στις σελίδες του βιβλίου επίσης αποδομημένες έννοιες όπως αυτή της φιλίας και του έρωτα. Πως το ψέμα μπαίνει ανάμεσα μας και μας κάνει να αισθανόμαστε προσωρινά ευτυχισμένοι. Τι είναι όμως ευτυχία; Που αρχίζει και που τελειώνει η ελευθερία; Κάπως έτσι είναι τα δρομάκια που μας τριγυρνάει ο συγγραφέας και ναι, πολλές φορές θα αισθανθούμε πως βγαίνουν στην επιφάνεια συναισθήματα και σκέψεις που θεωρούσαμε πως τα είχαμε καλά κλειδωμένα σε ξεχασμένες περιοχές του μυαλού μας…


Σχεδόν μισός αιώνας που ο Καμύ έφυγε από την ζωή και όμως παραμένει πιο επίκαιρος από ποτέ…

 

[Μεταλλαγμένη]

Ισως η πιο ωραία παρουσίασή σου, Νικόλα!

Είναι το αγαπημένο μου από την τριλογία που περιλαμβάνει τον Ξένο και την Πανούκλα. Ο πρωταγωνιστής είναι χειμαρρώδης, αφοπλιστικά ειλικρινής τόσο που φτάνει στο σημείο να "αυτομαστιγώνεται" πολλές φορές αναλογιζόμενος τα λάθη του.

Δεν είναι βιβλίο της μιας ανάγνωσης πιστεύω. Όπως και με πολλά βιβλία του Ντοστογιέφσκι, όσο μεγαλώνεις και όσο περισσότερα πράγματα βιώνεις, τόσο περισσότερο "μιλάει" μέσα σου.

Είχα διαβάσει ότι δεν τιμήθηκε στην πραγματικότητα ο Καμύ με το Νόμπελ, αλλά ήταν τιμή για τον ίδιο τον θεσμό που τον βράβευσε και συμφωνώ απόλυτα!

 

[Φαροφύλακας]

Παρότι γενικότερα αποφεύγω την αφήγηση δίχως πλοκή, αυτό το βιβλίο το διάβασα με απόλαυση.Υπάρχει διάχυτος ένας κυνισμός που μοιάζει να είμαστε εμείς, ο άνθρωπος, ή τουλάχιστον μια όψη μας, απαλλαγμένη από το προσωπείο της ηθικής. Όπως και στα άλλα έργα του, άλλωστε.

Ωραία παρουσίαση για ένα σημαντικό βιβλίο.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ισως η πιο ωραία παρουσίασή σου, Νικόλα!

Είχα διαβάσει ότι δεν τιμήθηκε στην πραγματικότητα ο Καμύ με το Νόμπελ, αλλά ήταν τιμή για τον ίδιο τον θεσμό που τον βράβευσε και συμφωνώ απόλυτα!

Σε ευχαριστώ πολύ Μεταλλαγμένη!! Ειλικρινα και γω πιστεύω πως το Νόμπελ στον Καμύ ήταν ένα από τα πιο δίκαι Νόμπελ του θεσμού... Επίσης να σου πω πως είναι η 3 φορά που το διαβάζω, και ένιωθα πως έλειπε η παρουσίαση του μέσα στην Λέσχη μας.

Υπάρχει διάχυτος ένας κυνισμός που μοιάζει να είμαστε εμείς, ο άνθρωπος, ή τουλάχιστον μια όψη μας, απαλλαγμένη από το προσωπείο της ηθικής. Όπως και στα άλλα έργα του, άλλωστε.

Φάρε, για το συγκεκριμένο βιβλίο πιστεύω πως μια ερώτηση πρέπει να απαντήσει ο αναγνώστης...
"Τολμάω να το διαβάσω ή όχι;"

Γενικά, από τις πιο γεμάτες και απολαυστικές αναγνωστικές εμπειρίες που είχα ποτε!!!

 

[Ίζι]

Ωραία παρουσίαση Νικόλα, πολύ κατατοπιστική Πρέπει να το διαβάσω κάποια στιγμή.

 

[Χρηστος Αλεξανδριδης]

Απ'τα καλύτερα βιβλία που διάβασα ποτέ. Θυμάμαι ότι την επομένη που το τελείωσα, στρώθηκα και το ξαναδιάβασα. Τρομερή η εξομολόγηση του ήρωα του Καμύ, λέει αλήθειες που ενοχλούν.

Συμφωνώ μαζί σου, Νικόλα. Έλειπε μια παρουσίαση της Πτώσης απ'τη Λέσχη.


"Ιδιαίτερα, μην πιστεύετε τους φίλους σας, όταν σας ζητούν να είσαστε ειλικρινείς μαζί τους. Ελπίζουν απλά και μόνο πως θα τους βοηθήσετε να διατηρήσουν την καλή ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους, δίνοντάς τους μια παραπάνω βεβαιότητα πως θα την αντλήσουν στην υπόσχεσή σας για ειλικρίνεια."

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

@Ίζι: Σε ευχαριστώ πολύ!!! Πρέπει να το διαβάσεις θεωρώ... Ειδικά κάποια σημεία που ο Καμύ μιλάει για τον έρωτα, τις σχέσεις, την απόρριψη... Χτυπήματα από παντού... 98 σελίδες που σπαν κόκκαλα...

@Χρήστος: Ήμουν σίγουρος ότι θα σου είχε αρεσει τούτο το ανάγνωσμα!!!

Φιλία... Από πόσες πλευρές την πιάνει ο Καμύ... Και το παράδειγμα με τον φίλο και τον φυλακισμένο... Ανυπέρβλητο..

Αν κάποιος έχει τον φίλο του πίσω από τα σίδερα θα πρέπει κι αυτός να κοιμάται στο πάτωμα και όχι να απολαμβάνει την ζεστασιά του κρεβατιού του... Λόγια ενός πραγματικού φιλοσόφου και ουμανιστή!!!

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

[video=youtube;M5QD-32MCv4]https://www.youtube.com/watch?v=M5QD-32MCv4[/video]

Η ομιλία του Καμύ όταν είχε τιμηθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1957.

Λιτές, σεμνές και γεμάτες ουσίες κουβέντες από έναν σπουδαίο καλλιτέχνη...


- Ο συγγραφέας έχει 2 καθήκοντα τα οποία τιμούν το επάγγελμά του: Να υπηρετεί την αλήθεια και να υπηρετεί την ελευθερία


- Η τέχνη δεν είναι στα μάτια μου μοναχική απόλαυση, είναι μέσο να συγκινεί κανείς το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων, προσφέροντάς τους προνομιούχα εικόνα των κοινών πόνων και ευχαριστήσεων – δεν επιτρέπει στον καλλιτέχνη ν’ απομονωθεί, τον υποτάσσει στην πιο ταπεινή και την πιο παγκόσμια αλήθεια.

- Ο καλλιτέχνης σφυρηλατείται μέσα σ’ αυτό το συνεχές πηγαινέλα από τον εαυτό του στους άλλους, ανάμεσα στην ομορφιά, που δεν μπορεί να την αρνηθεί, και την κοινότητα, απ’ όπου δεν μπορεί να ξεριζωθεί. Γι’ αυτόν το λόγο οι αληθινοί καλλιτέχνες δεν περιφρονούν τίποτε· υποχρεώνονται να κατανοήσουν αντί να κρίνουν. Και αν πρέπει να πάρουν μια θέση σ’ αυτόν τον κόσμο, δεν μπορεί να είναι παρά η θέση σε μια κοινωνία όπου, σύμφωνα με το μεγάλο λόγο του Νίτσε, δεν θα βασιλεύει πια ο κριτής αλλά ο δημιουργός, είτε είναι διανοούμενος είτε εργάτης.

 

[Μπου Ραντλι]

Σίγουρα η καλύτερη παρουσίαση σου Νικόλα!!! Ανέβηκες σε πολύ ψηλά ποιοτικά επίπεδα!!!

Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει, το αγόρασα πρόσφατα όμως. Θα το "ρουφήξω" μ'ένταση και μετά θα συζητήσουμε για όλο το έργο του Αλμπέρ!!!

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Σε ευχαριστώ Μπου!!!

Βεβαίως να το διαβάσεις και να το συζητήσουμε ευχαριστως...

Επίσης φαντάζομαι πως για σένα ο λόγος του Καμυ στα γαλλικά θα είναι ακόμα πιο κατανοητός και πιο προσιτός!!!ι

 

[Καστάλια]

Για να πω την αλήθεια, ξαφνιάστηκα ότι δεν είχε γίνει ήδη παρουσίαση ενός βιβλίου που αναφέρεται συχνά εδώ στη Λέσχη, αλλά εν τέλει αυτό αποδείχθηκε προς όφελός μας, γιατί η παρουσίασή σου, Νικόλα, είναι φοβερή. Είναι μερικά βιβλία εικονικά, τα οποία ξεπερνάνε το απλώς "κλασικά", και ίσως γι' αυτό το λόγο φοβάσαι να τα προσεγγίσεις, μήπως και δεν είναι για το επίπεδό σου και δεν μπορέσεις να τα νιώσεις και να τα καταλάβεις. Το συγκεκριμένο για μένα αποτελεί μια τέτοια περίπτωση - ενώ στο παρελθόν είχα διαβάσει την Πανούκλα, και μάλιστα ήταν μια πολύ ωραία αναγνωστική εμπειρία, την Πτώση και τον Ξένο διστάζω να τα πιάσω. Τώρα με αφορμή το πάθος που βγάζουν τα λόγια σου, μάλλον έχει ωριμάσει η ώρα αυτό να αλλάξει. Σε ευχαριστούμε για άλλη μια ωραία παρουσίαση,

Spoiler

αν και δε σε ευχαριστούμε τόσο που εξαιτίας σου η λίστα με τα "επειγόντως προς ανάγνωση" κοντεύει να με πλακώσει, ειλικρινά δηλαδή, λυπήσου μας!

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Καταρχήν Καστάλια σε ευχαριστώ πολυ!!!

Κατα δεύτερο νομίζω ότι όσο είμαστε μέλη αυτης της Λέσχης η λίστα με τα αδιάβαστα θα πλησιάζει όλο και πιο πολύ σε μυθικό τέρας!! Συγκεκριμένα στην Λερναία Ύδρα!!!

Για το βιβλίο τώρα... Είναι κλασικό, διαχρονικό, τρομακτικό και σου δημιουργεί πολλές φορές εκρήξεις συναισθημάτων... Επίσης θα βρεις μέσα σε αυτες τις 98 σελίδες αρκετό υλικό για προβληματισμό...

Περιμένω εντυπώσεις!!

 

[Γιωργ Σταμ]

Νικόλα συγχαρητήρια για την παρουσίαση. Ο "Ξένος" είναι συγκλονιστικά κυνικός και φαντάζομαι πως και η "Πτώση" έχει συγκλονιστική, συναισθηματική "ωμότητα" που μόνο ο Καμύ μπορεί να προσφέρει. Αν και είμαι πολύ στριμωγμένος από χρόνο, η "Πτώση" μπαίνει οπωσδήποτε στις άμεσες προτεραιότητές μου.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Γιώργο σε ευχαριστώ πολύ... Προσπάθησα απλά να μεταδώσω τον ενθουσιασμό μου για το συγκεκριμένο βιβλίο.

Ο Ξένος και η Πτώση κινούνται παράλληλα. Ο Καμύ δείχνει ξεκάθαρα πως πάνω από όλα είναι ο άνθρωπος και το νόημα που θα δώσει στην ίδια του την ζωή...

Είμαι σίγουρος πως ένα τέτοιο βιβλίο αξίζει να το στριμώξεις μέσα στην λίστα με τα "προς ανάγνωση" βιβλία...

 

[Μπου Ραντλι]

Σε ευχαριστώ Μπου!!!

Βεβαίως να το διαβάσεις και να το συζητήσουμε ευχαριστως...

Επίσης φαντάζομαι πως για σένα ο λόγος του Καμυ στα γαλλικά θα είναι ακόμα πιο κατανοητός και πιο προσιτός!!!ι

Έχω διαβάσει γαλλικά τον "Ξένο", την "Πτώση" την πήρα στα ελληνικά πριν μερικούς μήνες από προσφορά της "Πρωτοπορίας"!!

Όντως ο Καμύ έχει σχετικά εύκολο λεξιλόγιο, πάντως οι έννοιες συχνά είναι αρκετά "αφηρημένες" και θέλουν προσεκτικό διάβασμα!!!

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μπου διάβασε την Πτωση και ελπίζω να μπορέσουμε να την σχολιάσουμε στα γενέθλια!!!!

 

[Μιντόρι]

Νικόλα θα ομολογήσω πως τα πήγες πολύ καλά στην παρουσίαση σου!!Ήσουν πολύ περιεκτικός και κατατοπιστικός ως προς αυτό το τόσο σπουδαίο βιβλίο, η περιγραφή του οποίου θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ δύσκολη...
Όσοι αγαπούν τα βιβλία πρέπει οπωσδήποτε να το διαβάσουν και σίγουρα όχι μόνο μία φορά!!

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Εσύ θυμάμαι το διάβαζες κάποια στιγμη!!! Πως σου φάνηκε Μιντόρι;;;

 

[Ίζι]

Παρασυρμένη απ' την παρουσίασή σου Νικόλα, το αγόρασα χθες και το ξεκίνησα σήμερα. Λογικά αύριο/μεθαύριο θα το σχολιάσω εδώ. Η μετάφραση που έχω είναι της Ιωάννας Ευθυμιάδου. Θυμίζει θεατρικό μονόλογο.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Χαίρομαι που σε επηρέασα θετικά Ίζι!!!

Για να δούμε λοιπόν πως θα είναι η πρώτη σου επαφή με τον Καμύ....
Πάντως όπως είπα και στη παρουσίαση μου, το βιβλίο είναι όντως ένας μονόλογος. Μια εξομολόγηση και μια κατάθεση ψυχής...